Τρίτη 30 Απριλίου 2013

Η Αμερικανοκρατία, ο Ελληνικός Λαός και η οργάνωση του λαϊκού αγώνα





Το παρακάτω άρθρο συντάχθηκε πίσω στο 1973, επί δικτατορίας των Συνταγματαρχών. Ωστόσο, με λίγη... παρέμβαση, αντικαθιστώντας τις λέξεις "Στρατός", "Στρατιωτική Δικτατορία", "Τανκς", "Αστική Τάξη", "Αντιαμερικανοί/Αντιαμερικανισμός", "Ελληνική Αριστερά" με τις λέξεις "Τρόϊκα", "Μνημόνιο", "Τράπεζες", "Μνημονιακές δυνάμεις", "Αντιμνημονιακοί/Αντιμνημόνιο", "Παλλαϊκό Πατριωτικό Μέτωπο" μοιάζει να συντάχθηκε ΧΘΕΣ με το βλέμμα στο ΣΗΜΕΡΑ και το ΑΥΡΙΟ, εντοπίζοντας τη ρίζα του προβλήματος και προτείνοντας ριζοσπαστικές λύσεις για τον απεγκλωβισμό από το "μαγγανοπήγαδο" της εξάρτησης!

Η διαχρονικότητα του Λόγου του Μίκη Θεοδωράκη, η πολιτική ανάλυση και διορατικότητά του, είναι αξιοθαύμαστα και αποδεικνύουν για ακόμη μία φορά, γιατί οι αρχές και θέσεις του Κ.Α.Π.-Σπίθα, όπως εκφράστηκαν από τον Ηγέτη του στην ιδρυτική διακύρηξη και τις ομιλίες που ακολούθησαν, αποτελούν τη μόνη απειλή ενάντια στο Παγκόσμιο Σύστημα Εξουσίας, που έχει "τυλίξει" εδώ και δεκαετίες τη χώρα μας και τον Λαό της, με αποκορύφωμα τη βίαιη και αντισυνταγματική επιβολή των Μνημονίων.

Γι' αυτό και το σύνθημα ΕΘΝΙΚΗ ΑΝΕΞΑΡΤΗΣΙΑ-ΛΑΪΚΗ ΚΥΡΙΑΡΧΙΑ-ΠΑΤΡΙΩΤΙΚΗ ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΗ είναι σήμερα πιο επίκαιρο και από ποτέ!"

=====================================================


ΣΗΜΑΝΤΙΚΑ ΣΗΜΕΙΑ ΑΝΑΦΟΡΑΣ (ΑΝΤΙ ΣΥΝΟΨΗΣ)


  • Ἡ ἀμερικανική πολιτική δέν ἔχει σκοπό νά ἐγκαταλείψει οὔτε νά ἀμβλύνει τόν ἀπόλυτο ἔλεγχό της πάνω στή χώρα μας. Ἡ ἐγκαθίδρυση τῆς ἀμερικανοκρατίας στήν Ἑλλάδα μέ τό δόγμα Τρούμαν, τό 1947, τούς στοίχισε μερικά δισεκατομμύρια δολάρια, καί ὡς ἀντάλλαγμα αὐτῶν τῶν «ἐπενδύσεων» ἔφτασαν νά μᾶς θεωροῦν ἀναπόσπαστο πιόνι τῆς πολιτικῆς τους στή Νοτιοανατολική Εὐρώπη καί τή Μέση Ἀνατολή.
 
  • Μετά τήν ἐγκαθίδρυση τῆς στρατιωτικῆς δικτατορίας τό 1967, ἀρχίζει ἡ δεύτερη καί, ἴσως, ἡ τελειωτική φάση πού ὁδηγεῖ στή διάλυση καί τή χρεοκοπία τοῦ ἀστικοῦ πολιτικοῦ μανδύα στή χώρα μας. Ἡ περίοδος αὐτή μπορεῖ νά χαρακτηριστεῖ περίοδος τῆς ἀπομυθοποίησης ὅλων τῶν πατροπαράδοτων πολιτικῶν ἀξιῶν. Ἡ πτώση τῶν ταμπού. Συνεπῶς, ἀπό τήν πλευρά αὐτή οἱ Ἀμερικανοί εἶναι σχεδόν ἀπογυμνωμένοι. Ξέρουν –ἤ, ἄν δέν τό ξέρουν, θά τό μάθουν– ὅτι ἡ ἀντοχή τῶν ἀστῶν πολιτικῶν στή δοκιμασία τῆς ἐπαφῆς μέ τό λαό χωρίς τίς χειροπέδες τοῦ στρατιωτικοῦ νόμου καί τῶν τάκνς εἶναι τρομερά περιορισμένη.

  • πρέπει νά ὑπογραμμίσουμε γιά ἄλλη μιά φορά ὅτι:1) Οἱ Ἀμερικανοί ταυτίζονται μέ τήν ἐξουσία στήν Ἑλλάδα. Ἐλέγχουν μονοπωλιακά ὅλα τά κέντρα ἀποφάσεων.2) Δέν σκοπεύουν νά ἐγκαταλείψουν τήν Ἑλλάδα.3) Τό πιό πιθανό εἶναι ὅτι δέν ἔχουν ἄλλον τρόπο νά ἐπιβάλουν τήν ἐξουσία τους στό λαό μας παρά μόνο διά τῆς βίας, μεταβάλλοντας στήν οὐσία τό λαό μας σέ ἀγέλη δούλων ὑπηκόων τῶν ἀμερικανόδουλων ἀξιωματικῶν.
    4) Τό ἀμερικανόφιλο πολιτικό οἰκοδόμημα, πού ταυτίζεται μέ τούς πολιτικούς ἐκπροσώπους τῆς ἑλληνικῆς ἀστικῆς τάξης, δέν ἔχει δυνατότητα νά διαδραματίσει, ἀκόμα καί ἄν τό ἤθελε, ριζοσπαστικό ρόλο. Ἄν τό κάνουν, στό μέλλον, μέ κέντρο βάρους τήν ἀμερικανική εὔνοια, θά ἀνατραποῦν ἀναπόφευκτα ἀπό τό λαό, ὅπως ὁ Μαρκεζίνης.

  • Ἄν πάλι ἐπιχειρήσουν νά ἐπέμβουν μέ κέντρο βάρους τήν ἐξυπηρέτηση τῶν συμφερόντων τοῦ ἑλληνικοῦ λαοῦ, θά ἀνατραποῦν ἀπό τά δυναμικά ἐρείσματα τῆς ἐξάρτησης πού αὐτοί οἱ ἴδιοι παρέδωσαν στούς Ἀμερικανούς, καί φυσικά ἐλέγχονται πλέον μόνον ἀπό τούς Ἀμερικανούς.

  • Ἀπό τή στιγμή ὅμως πού ὁ ἀντιδικτατορικός ἀγώνας θά πάρει χαρακτήρα ὀξύτατα ἀντιαμερικανικό, ἀντιιμπεριαλιστικό καί, κατά συνέπεια, ταξικό καί ἀντικαπιταλιστικό, θά πρέπει νά περιμένουμε νά δοῦμε ἕνα μεγάλο κομμάτι τοῦ λαοῦ, τό πιό συντηρητικό, πού σήμερα εἶναι ἐνάντια στή δικτατορία, ὄχι μόνο νά μήν ἀκολουθεῖ τό κίνημα κατά τῶν Ἀμερικανῶν ἀλλά, πιθανότατα, νά στρέφεται ἐναντίον του.
 
  • Αὐτό θά συμβεῖ γιατί πολλοί Ἕλληνες ἀκόμα ἀκολουθοῦν τή Δεξιά καί τό Κέντρο, πού οἱ ἡγέτες τους, στήν περίπτωση μιᾶς μεγάλης ὄξυνσης στή σύγκρουση τοῦ λαοῦ μέ τό πλέγμα τῆς ἐξάρτησης, καί φυσικά μέ τούς Ἀμερικανούς, τό πιό πιθανό εἶναι ὅτι θά συσπειρωθοῦν –ὅπως τό ἔκαναν καί στό παρελθόν– γύρω ἀπό τήν ἑλληνική ὀλιγαρχία καί τά ἀφεντικά της, δηλαδή τούς Ἀμερικανούς.

  • Σήμερα, λόγου χάριν, ἐμφανίζονται ὡς ἀντιαμερικανοί ὅλοι σχεδόν οἱ ἀστοί πολιτικοί. Ὅμως, ὁ ἀντιαμερικανισμός τους δέν εἶναι ἄρνηση τῆς ἀμερικανικῆς παρουσίας, ἀκόμα καί τῆς ἀμερικανικῆς κυριαρχίαςστή χώρα μας, ἀλλά ἁπλῶς διαφωνία γιά τόν τρόπο μέ τόν ὁποῖο οἱ Ἀμερικανοί ἀσκοῦν τόν κυριαρχικό τους ρόλο στή χώρα μας. Δηλαδή,εἶναι ἀντιαμερικανισμός πού ἀποβλέπει στόν «ἐξωραϊσμό» τῆς ἐξάρτησης καί ὄχι στήν κατάργησή της.

  • Μέ ἄλλα λόγια, νά συγκροτήσουμε τό μέτωπο τῆς ἀντιεξάρτησης καί νά μήν ἀφήσουμε τούς πολιτικούς ἐκπροσώπους τῆς ἐξάρτησης νά παρασύρουν –ἀκόμα καί μέ συνθήματα ἀντιαμερικανικά– τούς Ἕλληνες ἐργαζομένους, πού ἡ φυσική τοποθέτησή τους εἶναι ἡ ἀντιεξάρτηση, τήν ὁποία μόνον ἡ Ἀριστερά μπορεῖ νά ἐκφράσει πιστά καί ἀληθινά.

  • Θά χτυπᾶμε, κάθε φορά, τή μορφή ἐξουσίας πού μ’ αὐτήν ἡ ἐξάρτηση προσπαθεῖ νά ὑποδουλώσει τό λαό, χωρίς νά παραλείπουμε νά συνδέουμε, κάθε φορά, τήν ἐξουσία πού φαίνεται μέ τήν ἐξουσία πού κρύβεται, δηλαδή τούς Ἀμερικανούς.

  • Τό ἐρώτημα πού μπαίνει μπροστά μας αὐτή τή στιγμή εἶναι: «Ποιά θά πρέπει νά εἶναι ἡ ἀπάντηση τοῦ λαοῦ, ἰδιαίτερα στήν περίπτωση πού ἔχοντας πολιτική διέξοδο, ἔχουν ἀποφασίσει νά διαιωνίσουν τό νόμο τῶν τάνκς, καί μάλιστα στήν πιό ἀκραία καί ἀπεχθῆ του μορφή, δηλαδή τήν ἀνοικτή δολοφονία;».

  • Ἴσως τό πιό ἐπιτακτικό πολιτικό πρόβλημα τῆς στιγμῆς εἶναι νά ὀργανωθεῖ, τό συντομότερο δυνατόν, ἡ ἀπάντηση τοῦ λαοῦ, πού πρέπει τώρα πιά νά φτάσει, ἄν ὄχι στό μέγεθος, πάντως στό χαρακτήρα καί στήν ποιότητα τῆς δυναμικῆς πρόκλησης τοῦ ἐχθροῦ. Μέ ἄλλα λόγια, μέ τό σύνθημα καί μέ κατεύθυνση «Τιμωρία στούς δολοφόνους τοῦ λαοῦ», θά ἀπαιτήσει δικαιοσύνη καί, τελικά, θά ἐπιβάλει ὁ ἴδιος δικαιοσύνη.

  •  Ἑπομένως, ἡ ὀργάνωση τοῦ λαοῦ ἀπό τίς δυνάμεις τῆς ἑλληνικῆς Ἀριστερᾶς, σήμερα, θά πρέπει νά ἔχει δύο παράλληλους στόχους καί λειτουργίες.

  • Ὁ πρῶτος θά πρέπει νά εἶναι ἡ ἰδεολογική, πολιτική καί ὀργανωτική προετοιμασία τοῦ λαοῦ, γιά νά ἐκδηλώνει κάθε στιγμή τή βαθιά του ἀντίθεση πρός τή στρατοκρατική δικτατορία καί γιά τήν τελική του ἀναμέτρηση μέ τόν ξένο παράγοντα καί τούς ντόπιους πράκτορές του. 

  • Ὁ δεύτερος θά πρέπει νά εἶναι ἡ ἐπιστημονική, πολιτιστική, ἰδεολογική καί πολιτική ζύμωση μέ πρωταγωνιστή τίς ὀργανωμένες δυνάμεις τῆς Ἀριστερᾶς, τήν πρωτοπόρα μας νεολαία καί ὅλο τό ζωντανό κομμάτι τοῦ λαοῦ μας, σχετικά μέ τίς συγκεκριμένες μορφές πού θά πάρει ἡ λαϊκή ἐξουσία στή χώρα μας, μετά τήν ἀποχώρηση τῶν ξένων καί τή συντριβή ὅλων τῶν μηχανισμῶν τῆς ξενόδουλης καί ξένης ἐξουσίας.

  • Ἡ νέα τακτική στήν ἐπαναστατική ὀργάνωση τοῦ λαοῦ πρέπει νά ἀντιμετωπιστεῖ μακροπρόθεσμα. Δηλαδή, δέν θά καταστρωθεῖ μόνο μέ βάση τίς ἀνάγκες τοῦ ἀντιδικτατορικοῦ ἀγώνα, ἀλλά θά πρέπει νά ἰδωθεῖ μέσα σέ μιά μακροχρόνια διαδικασία, ὅπου πιθανῶς ὁ ἀντίπαλος θά ἀλλάξει καί θά ξαναλλάξει τίς μεθόδους διακυβέρνησης, μέ ἄλλα λόγια τή μορφή τῆς ἐξουσίας.

  •   Σήμερα, ἡ γενική πολιτική γραμμή μπορεῖ νά εἶναι νά φτιάξουμε τό παλλαϊκό μέτωπο, μέ σκοπό νά συγκρουστεῖ κάποτε μέ τήν ἐξάρτηση, δηλαδή τήν ἀμερικανοκρατία. Καί γιά τό λόγο αὐτόν διαλέγουμε τήν τακτική τῆς συνεχοῦς ἀντάρτικης παρενόχλησης καί σύγκρουσης –στό ἐπίπεδο τῆς ὁμάδας– μέ τόν ἀντίπαλο, σέ ὅλο τό πλέγμα πού συγκροτεῖται ἡ ἐξουσία του. 
  • Ἡ σύγχρονη ἀντάρτικη ὁμάδα συγκροτεῖται σέ αὐστηρά παράνομη βάση, στό χῶρο ὅπου ζεῖ, ἀπό πατριῶτες ἐπαναστάτες, συνδεδεμένους μεταξύ τους μέ βαθιούς ἰδεολογικούς καί φιλικούς δεσμούς.

  • Ἡ ὁμάδα, ἀπόλυτα προσαρμοσμένη, θά λέγαμε φυτεμένη, στό χῶρο της, σχεδιάζει τή δράση της ἀνάλογα μέ τίς δυνατότητες πού τή χαρακτηρίζουν.

  •  Ἔτσι ἡ δράση αὐτή μπορεῖ νά εἶναι μόνον ἰδεολογική καί πολιτική, εἴτε συνδικαλιστική, εἴτε ἐπιστημονική, εἴτε πολιτιστική, εἴτε δυναμική, εἴτε μαχητική, εἴτε ὅλα αὐτά μαζί, εἴτε μερικά ἀπ’ αὐτά.  

  • Ποιά εἶναι σήμερα ἡ βασική κατεύθυνση πού πρέπει νά ἐμπνέει κυρίως τίς πρωτοπόρες ὁμάδες τῶν λαϊκῶν ἀγωνιστῶν; Εἶναι ἡ ἐπαναστατική βία. Σήμερα στήν Ἑλλάδα ἡ βία εἶναι νόμιμη. Εἶναι ὁ βασικός νόμος τῆς ἀμερικανοκρατίας. Ἰδιαίτερα στίς νέες συνθῆκες πού δημιουργήθηκαν μετά τήν ἐξέγερση τοῦ λαοῦ καί τῶν φοιτητῶν τόν περασμένο Νοέμβριο, ἡ ἀπουσία τῆς ἐπαναστατικῆς βίας γονατίζει τό μαζικό λαϊκό κίνημα. Σήμερα μόνο μέ τήν ἐπαναστατική πράξη εἶναι δυνατόν νά δημιουργηθεῖ ἐπαναστατικό κλίμα στίς μάζες τῶν πατριωτῶν.

  • Εἴδαμε ὅτι ἡ ὁμάδα εἶναι τό πρῶτο κύτταρο τοῦ λαϊκοῦ ἐπαναστατικοῦ κινήματος. Ἄν ὅλα τά κύτταρα ἔχουν γερή ἐσωτερική ἰδεολογική καί πολιτική συγκρότηση, ἄν ἔχουν δημιουργήσει καλές ἐσωτερικές σχέσεις πού νά ἀντανακλοῦν καί νά προσαρμόζονται στίς συνθῆκες, ἄν ἔχουν ἀνοικτούς ὁρίζοντες, ψυχική ὑγεία, ἀτσαλένια πίστη καί θέληση, εἶναι φυσικό ὅλο τό ἐπαναστατικό κίνημα νά πάρει τή μορφή πού θά τοῦ δώσουν τά ἐπαναστατικά κύτταρα.

  • Τό κύτταρο μέ τή σειρά του βασίζεται στόν κάθε ἀγωνιστή. Λαϊκός ἐπαναστάτης μπορεῖ νά εἶναι μονάχα ἐκεῖνος πού ἀποφασίζει νά βάλει ὡς πρῶτο σκοπό τῆς ζωῆς του τήν πάλη γιά τήν ἀπελευθέρωση τοῦ λαοῦ. Εἶναι μονάχα ἐκεῖνος πού ἔχει ἀποφασίσει νά δοθεῖ ὁλόκληρος στόν ἀγώνα. Ἔτσι, κάθε ὁμάδα γίνεται ἕνα τέλειο κύτταρο τῆς αὐριανῆς σοσιαλιστικῆς κοινωνίας γιά τήν ὁποία παλεύουμε, καί πού κύρια γνωρίσματά της πρέπει νά εἶναι ἡ συντροφικότητα καί ἡ συναδελφοσύνη.

  • Μόνον ἔτσι πιστεύουμε ὅτι εἶναι δυνατόν νά δημιουργηθεῖ σήμερα στή χώρα μας ἡ ἀπαραίτητη ἐπαναστατική πρωτοπορία, ἱκανή νά ἀνταποκριθεῖ στούς πόθους τοῦ ἑλληνικοῦ λαοῦ καί νά κερδίσει τήν ἐμπιστοσύνη του, μέ ἀποτέλεσμα τήν ἄμεση ὀργάνωση τῆς λαϊκῆς πάλης, τήν αὐριανή συγκρότηση τοῦ παλλαϊκοῦ μετώπου καί τή μεθαυριανή ἀπελευθέρωση τῆς χώρας ἀπό τόν ἀμερικανικό ἰμπεριαλισμό, τήν ἐπιβολή τῆς λαϊκῆς κυριαρχίας καί τήν οἰκοδόμηση τῆς σοσιαλιστικῆς Ἑλλάδας
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΑΡΑΚΑΤΩ ΟΛΟΚΛΗΡΟ ΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ

Σάββατο 27 Απριλίου 2013

ΜΕ ΑΙΣΙΟΔΟΞΙΑ ΚΑΙ ΔΥΝΑΜΗ - Μίκης Θεοδωράκης


Πηγή: www.spitha-kap.gr
 
Με την ανανεωμένη μας σελίδα η Κ.Α.Π. (Σπίθα) κάνει μια νέα αρχή. Ή μάλλον επιστρέφει στην αρχική ιδέα-πρόταση για την δημιουργία μιας Κίνησης Ιδεών. Η πείρα που αποκτήσαμε δεν πήγε χαμένη. Όλες και όλοι μας γίναμε λίγο πιο σοφοί! Άλλωστε δήλωσα εξ αρχής πως επιχειρούμε ένα καινούριο ιστορικό πείραμα. Ποιο είναι το συμπέρασμα; Ότι οι ιδέες μας αποδείχθηκαν πιο δυνατές, στέρεες και αποδεκτές από τις διάφορες δομές μέσα στις οποίες επιχειρήσαμε να τις κλείσουμε. Και θα ΄λεγα ακόμα ότι οι δομές έπαιξαν ρόλο αρνητικό, ανασταλτικό και σε πολλές περιπτώσεις ολέθριο! Τώρα όποιοι και όσοι συμμερίζονται τις βασικές μας ιδέες είναι απολύτως ελεύθεροι να επιλέξουν τις μορφές που θα πάρει η παρουσία και οι δράσεις τους.

Σ’ αυτή την κρίσιμη στιγμή θα ήθελα να σας διαβεβαιώσω ότι είμαι και θα είμαι παρών. Αυτό σημαίνει ότι θα εξακολουθήσω να επιλέγω τις παρεμβάσεις και τις δραστηριότητές μου. Αυτές τις μέρες συμπληρώνονται 70 χρόνια συμμετοχής μου στους αγώνες του λαού μας για Ελευθερία, Ανεξαρτησία, Κοινωνική Δικαιοσύνη και Πολιτισμό. Με οδηγό την θεωρία μου για την σχέση ανάμεσα στην Αρμονία και στο Χάος. Από την δεκαετία του ’60 και μετά άρχισα να παίζω πρωταγωνιστικό ρόλο, που με υποχρέωσε να παίρνω κρίσιμες αποφάσεις, που υποθέτω ότι τις γνωρίζετε. Μια από τις πρόσφατες υπήρξε και η ίδρυση της Κ.Α.Π.. Παρά την δημοκρατικότητά μου και την αναγνώριση του ρόλο της ομαδικής δουλειάς, θεώρησα και θεωρώ ότι αποφάσεις που στηρίζονται αποκλειστικά στη δική μου ανάλυση, εκτίμηση, διαίσθηση θα πρέπει από την άποψη της ευθύνης να τις επωμίζομαι μόνος μου. Για τον λόγο αυτό σας βεβαιώ ότι σε καμμιά περίπτωση δεν τις μοιράστηκα ούτε ακόμα και με τον πιο κοντινό μου άνθρωπο, λ.χ. τον πατέρα μου, την γυναίκα μου ή τον αδελφό μου. Το λέω αυτό για να γίνει από όλους κατανοητό ότι ποτέ μου δεν είχα γύρω μου «αυλή», συμβούλους, περιβάλλον. Μπορεί να συζητώ με όλους. Να ακούω τα πάντα.

Όμως όλα αυτά είναι για μένα δευτερεύοντα, πιθανώς ωφέλιμα αλλά αμελητέα, όταν θα πρέπει να αποφασίσω κάτι σημαντικό. Πολύ περισσότερο δεν καταδέχθηκα ποτέ να ξεχωρίσω  συνεργάτες, συντρόφους και συναγωνιστές όπως λ.χ. στους Λαμπράκηδες, στο Πατριωτικό Μέτωπο και τώρα στην Κ.Α.Π. Έχω για όλες και για όλους την ίδια εκτίμηση, σεβασμό και αγάπη. Φτάνει να είναι άποιος και να φαίνεται πιστός όχι μόνο στα ιδανικά μας αλλά και στην ευπρέπεια και την ευγένεια που πρέπει να χαρακτηρίζει έναν αληθινό αγωνιστή.

Αθήνα,  26.4.2013

Μίκης Θεοδωράκης

Τετάρτη 24 Απριλίου 2013

Μίκης, Σπίθα και Καζαντζάκης!




Διανύουμε μία περίοδο στη χώρα μας, που μία μεγάλη αγνή, αμόλυντη μερίδα του ελληνικού λαού, αισθάνεται περισσότερο από ποτέ... εχθρός του λαού! Ακριβώς όπως συμβαίνει με τον ήρωα του ομόνυμου έργου του Ερρίκου Ίψεν, «Ένας εχθρός του λαού»! Σε μία χώρα, όπου τα τελευταία χρόνια «φωνάζουν οι κλέφτες», όπου οι αληθινοί εχθροί του λαού παρουσιάζονται ως σωτήρες και οι λαϊκοί ήρωες σαν υπαίτιοι, όπου οι τραμπούκοι του Συστήματος παρουσιάζονται ως «επαναστάτες» και οι αληθινοί αγωνιστές ως εχθροί του λαού! Αυτή είναι και η μεγάλη νίκη -προς το παρόν- του Συστήματος' Ο επιτυχημένος αποπροσανατολισμός και αντιπερισμασπός της μάζας...

Ευτυχώς όμως, κάποιες φωνές δε σβήνονται, όσες σταγόνες λάσπης και προπαγάνδας ρίξουν κάποιοι πάνω τους...

Φωνές όπως του Μίκη Θεοδωράκη και του Νίκου Καζαντζάκη, που ο χρόνος τις ενώνει με ένα ...μαγικό τρόπο! Φωνές τις οποίες αν δεν αφουγγραστούμε, δε θα μπορέσουμε να αποκτήσουμε ποτέ το κατάλληλο ιδεολογικό οπλοστάσιο που είναι απαραίτητο στη δημιουργία της Επανάστασης που σήμερα -για την ανθρωπότητα- είναι πιο επιτακτική από ποτέ!


ΑΠΟΣΠΑΣΜΑΤΑ ΑΠΟ ΤΟ "ΣΥΜΠΟΣΙΟΝ" ΤΟΥ Ν. ΚΑΖΑΝΤΖΑΚΗ

Αφιερωμένα στον Ηγέτη του Κινήματος Ανεξάρτητων Πολιτών και Μέγιστο Έλληνα, Μίκη Θεοδωράκη

"...Μες στην ανημποριά και την αθλιότητα, πήγαινες από χωριό σε χωριό, βιάζοντας τα πάντα γύρα σου να πεθημούν και να δουλεύουν. Και σαν το χρυσοπράσινο βάβουλα που είναι κίτρινη η κοιλιά του και πάει και πηδάει τα λουλούδια ολάκερου περιβολιού, όμοια κι εσύ φτερούγιζες και κάθιζες στις ελληνικές ψυχές, τις στείρες, και ξυπνούσες εντός τους με την υπομονή και την αγανάκτηση, με τον έρωτα, τη κραυγή της ρωμαίικης μοίρας. ''Εγώ θα σώσω την Ελλάδα'' στοχαζόσουν, θα πει ''Εγώ θα σώσω τη ψυχή μου''. Έκαιγες για τη τελειότητα τη δική σου, φλεγόμενος με τον όλο θυσία και εγκαρτέρηση έρωτα της Φυλής.Κλειούσες τα μάτια και ένιωθες σαν πηγή να αναβρύζει μέσα σου η φωνή του Γένους κι η ύπαρξή σου να σμίγει μυστικά ένα - σαν ανθός στο δέντρο- με τη ρωμαίικη θάλασσα, με τα βουνά και με τους ανθρώπους, πεθαμένους, ζωντανούς κι αγέννητους."

"...Όταν έλεγες ''Εγώ'', η Ελλάδα όλη έπαιρνε συνείδηση, το χώμα και τα νερά της, οι άνθρωποι, τα περασμένα και τα μελλούμενα, και μιλούσαν με το στόμα σου. Όπου ψυχανεμιζόσουν ρωμαίικη καρδιά να λιγοψυχάει και να σβήνει, έτρεχες σαν να κιντύνευε ένα μέλος του κορμιού σου κι άναβες τα αίματα και σήκωνες τα φρένα κι έπαιρνες τα μικρά παιδιά, μέσα στον κίντυνο, και τα μάθαινες να τραγουδούν τον "Ύμνο"..."

"...Ξέρω πως η ζωή είναι μία σπίθα που λάμπει μία στιγμή ανάμεσα σε δύο ατελείωτες νύχτες. Μα θέλω από περηφάνια, όχι από ελπίδα, ίσα να στήσω το κορμί μου, να το τρώει και να το λιώνει η ιερή σπίθα του κεφαλιού.


ΣΠΙΘΑ ΜΑΡΚΟΠΟΥΛΟΥ-ΠΟΡΤΟ ΡΑΦΤΗ

Τρίτη 16 Απριλίου 2013

Η ΣΠΙΘΑ ΜΑΡΚΟΠΟΥΛΟΥ-ΠΟΡΤΟ ΡΑΦΤΗ ΠΙΣΤΗ ΣΤΟ ΟΡΑΜΑ ΤΟΥ Κ.Α.Π.-ΣΠΙΘΑ ΚΑΙ ΣΤΟΝ ΜΙΚΗ ΘΕΟΔΩΡΑΚΗ

Ο Μίκης Θεοδωράκης στα μπλόκα Κερατέας!


Έπειτα από τη προτροπή του Ηγέτη και Ιδρυτή του Κινήματος Ανεξάρτητων Πολιτών, Μίκη Θεοδωράκη http://www.spitha-kap.gr/el/kap/news/?nid=4129, οι Σπίθες επανέρχονται σε καθεστώς αυτοοργάνωσης και επιλέγουν μόνες τους τον τρόπο διάδοσης των Ιδεών και του πνεύματος της ΣΠΙΘΑΣ, μακριά από κεντρικά όργανα και οργανωτική υποδομή.

Ενημερώνουμε λοιπόν τα μέλη και τους φίλους μας, ότι επαναδραστηριοποιείται η ΣΠΙΘΑ ΜΑΡΚΟΠΟΥΛΟΥ - ΠΟΡΤΟ ΡΑΦΤΗ και τους καλούμε να έχουν τα μάτια τους ανοικτά, διότι το Σύστημα με τους εντεταλμένους προβοκάτορες και τραμπούκους του βρίσκεται εδώ και καιρό με τη πλάτη στον τοίχο και αντιδρά σπασμωδικά στην κάθε κίνηση του ελληνικού λαού για Αντίδραση, Αντίσταση και Ανυπακοή!

Στοιχεία επικοινωνίας και ενημερώσεις θα μπορείτε να βρείτε στο επίσημο ιστολόγιο της ΣΠΙΘΑΣ μας
http://spitha-markopoulo.blogspot.gr/, ενώ υπενθυμίζεται πως μόνη επίσημη ιστοσελίδα του Κινήματος Ανεξάρτητων Πολιτών - Σπίθα, παραμένει το www.spitha-kap.gr.

Παραμένουμε πιστοί στο Ήθος, το Πνεύμα και την Αγωνιστικότητα του Κ.Α.Π -Σπίθα και στον Μίκη Θεοδωράκη, ο οποίος παραμένει Εμπνευστής και Οδηγητής του Αγώνα μας, για Εθνική Ανεξαρτησία - Λαϊκή Κυριαρχία - Πατριωτική Αναγέννηση.

"Και να θυμάστε πάντα πως στην Επανάσταση χάνονται όλες οι μάχες, εκτός από τη τελευταία." (Μίκης Θεοδωράκης 7/8/2012)