Ειλικρινής και πάντα εύστοχος, ο "φανατικός Έλληνας", δηλώνει μεταξύ άλλων:
"Ως εκ τούτου, λοιπόν, η κύρια αιτία είναι ότι το σύνταγμα δεν προστατεύει τον πολίτη αλλά το κράτος. Οι κυβερνώντες, όσο θυμάμαι -και θυμάμαι!- έρχονται για να κατασπαράξουν και όχι για να κυβερνήσουν. Προβοκάρουν τον ελληνισμό διότι μπαίνουν σε διαδικασίες παγκοσμιοποίησης, ξενομανίας και υποταγής! Για παράδειγμα, μήπως δεν είναι μεγάλος προβοκάτορας αυτός που πρότεινε να καταργηθούν τα αρχαία ελληνικά στα σχολεία, τα οποία είναι η μόνη εννοιολογική γλώσσα στον κόσμο, η μόνη γλώσσα που θεραπεύει, η μόνη γλώσσα που εξηγεί τη ζωή και τις επιστήμες; Καταργήσαμε τον τρόπο που μιλάμε, αν και «εν αρχή ην ο λόγος!» όπως καταργήσαμε και μέσα από τη διαδικασία του μονοτονικού την εκφορά της προφοράς μας αλλά και τη διαχρονικότητά μας. Αυτά δεν είναι τρομερές προβοκάτσιες;".
(ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΠΟ TVXS.GR 25/01/2011)
Τι πρέπει να κάνουμε; Απαντά ο μουσικός και ηθοποιός Γ. Ζουγανέλης
10:14 - Τρί 25/01/2011
Οι αιτίες που μας έφεραν ως εδώ και κυρίως «τι πρέπει να κάνουμε;» είναι το αντικείμενο έρευνας της Κρυσταλίας Πατούλη - ερωτήματα στα οποία δίνουν τη δική τους απάντηση γνωστές προσωπικότητες της τέχνης και των γραμμάτων. Σήμερα, δημοσιεύουμε τις απαντήσεις του ηθοποιού και μουσικού Γιάννης Ζουγανέλης.Το Σύνταγμά μας, το οποίο συνεχώς αναθεωρείται όλα τα χρόνια, δεν δημιουργήθηκε για να προστατεύει τον πολίτη από το κράτος, αν και τα Συντάγματα υποτίθεται ότι γίνονται γι αυτό το λόγο. Το Σύνταγμά μας αντιθέτως είναι εχθρικό απέναντι στον πολίτη! Και οι νόμοι του φαίνεται να προστατεύουν πολύ συγκεκριμένα συμφέροντα. Παράδειγμα: κλέφτης είναι αυτός κλέβει μια φρατζόλα ψωμί επειδή δεν έχει να φάει και πεινάει, και θεωρείται κλέφτης (και είναι!), αλλά κανένα κράτος δεν έχει ποτέ χαρακτηριστεί κλέφτης!
Ως εκ τούτου, λοιπόν, η κύρια αιτία είναι ότι το σύνταγμα δεν προστατεύει τον πολίτη αλλά το κράτος. Οι κυβερνώντες, όσο θυμάμαι -και θυμάμαι!- έρχονται για να κατασπαράξουν και όχι για να κυβερνήσουν. Προβοκάρουν τον ελληνισμό διότι μπαίνουν σε διαδικασίες παγκοσμιοποίησης, ξενομανίας και υποταγής! Για παράδειγμα, μήπως δεν είναι μεγάλος προβοκάτορας αυτός που πρότεινε να καταργηθούν τα αρχαία ελληνικά στα σχολεία, τα οποία είναι η μόνη εννοιολογική γλώσσα στον κόσμο, η μόνη γλώσσα που θεραπεύει, η μόνη γλώσσα που εξηγεί τη ζωή και τις επιστήμες; Καταργήσαμε τον τρόπο που μιλάμε, αν και «εν αρχή ην ο λόγος!» όπως καταργήσαμε και μέσα από τη διαδικασία του μονοτονικού την εκφορά της προφοράς μας αλλά και τη διαχρονικότητά μας. Αυτά δεν είναι τρομερές προβοκάτσιες;
Κάναμε νόμους για την προστασία της εκκλησίας, των θεσμών των δικαστηρίων, αγνοώντας παντελώς την πολιτεία –και η πολιτεία είναι συνιστώσα της έννοιας του πολίτη!- και έτσι μετά από όλα αυτά ήρθε και η κρίση των αξιών! Δεν ξέρουμε να αποτιμήσουμε την πραγματική αξία ή την ευτελίζουμε με την ισοπέδωση των μέσων μαζικής ενημέρωσης – που δικαίως ονομάζονται έτσι γιατί δεν απευθύνονται στην προσωπικότητα, αλλά στη μάζα! Όταν δεν μπορεί, λοιπόν, να αποτιμηθεί η αξία της έκφρασης των απλών ανθρώπων αλλά και των καλλιτεχνών ή των πνευματικών ανθρώπων και των επιστημόνων, όταν βρισκόμαστε στην απόλυτη εξειδίκευση, και ένας μεγάλος καρδιοχειρουργός δεν ξέρει τίποτε άλλο πάρα να καρδιοχειρουργεί, τότε η αξία συνεχώς αποτιμάτε. Δε γνωρίζουμε την αξία. Αν υποτιμηθεί όμως η αξία δεν ξέρουμε τι κοστίζει πραγματικά αυτό που μπορεί να πάει μπροστά τον άνθρωπο! Οπότε μετά την κρίση των αξιών, μετά την κρίση του πολιτιστικού και του πολιτικού συστήματος έρχεται η κρίση η οικονομική και είναι πολύ λογικό, γιατί σε όλα αυτά υπάρχει και η οικονομία.
Την οικονομική κρίση, λοιπόν, την έφεραν πάλι αυτοί οι κυβερνώντες -γιατί έχουν τη μεγαλύτερη ευθύνη!- συνεπικουρούμενοι βέβαια με τους πολίτες -εντός εισαγωγικών η λέξη «πολίτες» γιατί κανείς έλληνας δεν μπαίνει στη διαδικασία της πολιτείας, της πολιτικής υπόστασης να υπερασπιστεί αυτό που συμβαίνει σ αυτόν τον τόπο, να υπερασπιστεί τα ιερά και βέβαια δεν την υπερασπίζεται ο πολίτης διότι έχει γεμίσει τη χώρα αυτή με μπάζα και σκουπίδια, αφου αυτός ο… πολίτης, ο νεοέλληνας. είναι ένας τύπος που την ισχύ του την καθορίζει από το αμάξι που έχει, από τα ρούχα που φοράει και από τα πούρα που καπνίζει! Δηλαδή είμαστε μαϊμούδες ως φυλή. Μαϊμουδίζουμε! Είμαστε μια φυλή μαϊμού! Μιμητών! Ενώ θα έπρεπε λογικά εμείς να είμαστε ο φάρος –ναι, αγαπάω την πατρίδα μου, αλλά δεν το λέω αυτό με καμία εθνικιστική λογική!.
Όταν λοιπόν ντρέπεσαι να μιλήσεις για το τι είναι πραγματικά προοδευτικό και για το τι είναι οπισθοδρομικό-συντηρητικό, όταν φοβάσαι να μιλήσεις για την εκκλησία, τα ανύπαρκτα αριστερά κόμματα τα οποία έχουν θέσεις τις οποίες δηλώνουν απερίφραστα και χωρίς κανένα φόβο και πάθος -διότι ποτέ δεν θα μπουν στη διαδικασία σε αυτή τη συγκεκριμένη χώρα να κυβερνήσουνε και εύκολα μπορεί κανείς να κάνει κριτική- όταν αναμασιούνται πράγματα και κανείς δεν μιλάει πραγματικά, ακόμη και από τα λεγόμενα προοδευτικά κόμματα, πώς να μην έρθει η κρίση των πάντων; Κι όταν αγνοούμε τι μπορούμε να υπερασπιστούμε, όταν χαϊδεύονται μασκοφόροι που σπάνε το βίο ανθρώπων κάνοντας εντός εισαγωγικών αντίσταση (γιατί αν θελαν πραγματικά να πολεμήσουν το σύστημα έστω και να σπάσουνε, ας έσπαγαν άλλα πράγματα και με το πρόσωπό τους να φαίνεται ούτως ώστε να ξέρουμε ποιοι είναι αυτοί που σπάνε και γιατί τα σπάνε!), κι όταν όλοι πάνε φαντάροι με ένα «ωχ!», γιατί όπως είπα δεν ξέρουν τι να υπερασπιστούν; Να υπερασπιστούν, αυτή τη χώρα που προκάλεσε με την επιστήμη, με την τέχνη, με τα μαθηματικά, με το θέατρο, με τη γλυπτική, με τη μουσική, με όλα αυτά που ξέρει όλος ο πλανήτης και οι άνθρωποι που αγαπάνε τη ζωή και την εξελίσσουν και την τιμούν; Όταν όλα αυτά συμβαίνουν, πώς να μην έρθει αυτή η οικονομική κρίση;
Η άλλη μεγάλη αμαρτία της κρίσης, είναι ότι το μάρμαρο το πληρώνουν η Τρίτη και η τέταρτη ηλικία, που θεωρούνται απόμαχοι. Εγώ δεν τους θεωρώ καθόλου απόμαχους, τους αγαπώ, τους θεωρώ ενεργούς πολίτες, είναι αυτοί οι άνθρωποι που πολέμησαν την περίοδο του δευτέρου παγκοσμίου πολέμου, είναι οι άνθρωποι που άλλαξαν την ισορροπία και τους συσχετισμούς στον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο (και στην Ελλάδα αναλογικά υπήρχε το μεγαλύτερο ποσοστό σε ανθρώπινες απώλειες), που με ρωμαλεότητα, γενναιότητα, υπερασπίστηκαν τα ιερά και τα όσια και την αξίες και αυτοί οι άνθρωποι πληρώνουν σήμερα το μάρμαρο, ενώ κανονικά έπρεπε να τους είχαμε εικονίσματα και βασιλικούς στο σπίτι μας!
Όταν λοιπόν εμείς επιλέγουμε αυτού του είδους πολιτική και πολιτισμό, η κρίση είναι εμφανής και νομίζω ότι καλώς ήρθε! Τώρα τι πρέπει να κάνουμε;
Να βρεθούμε οι άνθρωποι μεταξύ μας.
Να σπάσει η κυριαρχία του ατομισμού και να θυμηθούμε την αλληλεγγύη.
Να φύγει το «εγώ» και να πάμε στο εμείς.
Να αποδεχθούμε αυτό που είμαστε και να το εξελίξουμε.
Να κλείσουμε τις τηλεοράσεις και τα ραδιόφωνα.
Να σταματήσουμε να διαβάζουμε εφημερίδες και να περάσουμε στη διαδικασία της έμπνευσης και της παραγωγής έργου, με την έκφρασή μας, με τη ζωή μας, με την εργασία μας. Να παράγουμε έργο, να εργαζόμαστε δηλαδή, για να μην είμαστε δούλοι!
Να θυμηθούμε από πού καταγόμαστε.
Να αγαπήσουμε τα παιδιά μας και να τα φροντίσουμε.
Να σταματήσουν οι άνθρωποι να εντάσσονται σε χώρους που πάνε τη ζωή πίσω, όπως είναι τα κόμματα! Διότι δεν μπορώ να καταλάβω τι όφελος έχει κάποιος να πάει να γραφτεί μέσα στο κόμμα για να τον εκμεταλλεύεται ο άλλος επειδή θέλει να γίνει εξουσία! Να μη γίνει ποτέ εξουσία!
Να αντιστρατευτούμε στην εξουσία και το κράτος. Ένα κράτος το οποίο δε λειτουργεί ανεξάρτητα όπως στις χώρες που είναι προηγμένες αλλά λειτουργεί πάντοτε με τη λογική την κομματική.
Να μπούμε στη διαδικασία της αλήθειας και να φύγουμε από την… πραγματικότητα. Η πραγματικότητα που ζούμε είναι το μεγαλύτερο ψέμα!
Να γίνουμε μάγκες όλοι και όχι ψευτοτσαμπουκάδες, οχυρωμένοι πίσω από τα αμάξια, πίσω από τα όπλα, πίσω από τα ναρκωτικά, πίσω από την δήθεν μαγκιά.
Να αντισταθούμε στον τρόπο που βιώνεται η καθημερινότητα.
Να αντισταθούμε στον μπάτσο τον κακό με πολύ δύναμη απέναντι σε αυτό που συμβαίνει. Παράδειγμα: προχτές είχα έναν ανάπηρο στο αυτοκίνητό μου και έβρεχε και ανέβασα το αυτοκίνητο μέσα σε ένα υπόστεγο (γιατί εκείνος δεν μπορούσε να κατέβει διαφορετικά) με πρόθεση φυσικά να φύγω αμέσως. Και την ώρα εκείνη που έβγαζα από το αυτοκίνητο το καροτσάκι με τον ανάπηρο, εκεί που είναι οι ράμπες για να εξυπηρετούνται οι ανάπηροι κάπου στη Σκουφά, ακούω έναν κρότο από μπουνιά στο αμάξι μου, ήταν ένας μπάτσος νέος και μια φωνή: «κατέβα κάτω!». Αν όχι τίποτε άλλο κι αν δεν μπορεί επιτέλους να υπερασπιστεί και να προστατέψει το κράτος τον πολίτη, να υπάρξει επιτέλους ευγένεια σε αυτόν τον λαό!
Θα πρέπει λοιπόν να ξαναμπούμε στο θέμα «αξίες», να μη μας ενδιαφέρει μόνο το οικονομικό. Γιατί ξαφνικά ενδιαφερόμαστε για την οικονομική κρίση, αλλά σε όλες τις άλλες κρίσεις συνδράμαμε για να υπάρχουν!
Εγώ είμαι φύση και θέση της γενιάς του Πολυτεχνείου. Ντρέπομαι όμως που ανήκω σε αυτή τη γενιά, που εμπνεύστηκε ένα από τα ωραιότητα συνθήματα, το «Ψωμί, παιδεία, ελευθερία», και σήμερα, δεν υπάρχει ούτε ψωμί και βέβαια δεν υπάρχει ελευθερία αλλά ελευθεριότητα και αυθαιρεσία του κερατά! Γιατί ελεύθερος δεν μπορεί να ναι κάποιος μόνος του. Ελεύθερος νοείται κάποιος σε μια κοινωνία ελεύθερων ανθρώπων! Και βέβαια το θέμα της παιδείας το αφήνω τελείως έξω! Δεν υπάρχει παιδεία, ούτε από την άποψη των πνευματικών ανθρώπων π.χ. εκείνων που βρίσκονται στα Πανεπιστήμια, αλλά ούτε από τους εκπαιδευόμενους οι οποίοι μπαίνουν σε μια διαδικασία κομματικοποίησης, ψεύδους, συντεχνιών και γενικά δεν προκαλείται ούτε εμπνέεται από πουθενά η γνώση.
Τέλος; Που είναι οι πνευματικοί άνθρωποι να πάρουν θέση για τα δρώμενα; Που είναι οι πνευματικοί άνθρωποι; Μήπως δεν έχουν πνεύμα; Ποιος θα καθοδηγήσει το λαό; Κανείς!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου