Πηγή: www.spitha-kap.gr
Ο θεσμικός μου ρόλος ως Ιδρυτή του ΚΑΠ μου επιβάλλει να παρεμβαίνω προτείνοντας να παρθούν τα αναγκαία μέτρα σε περίπτωση εξαιρετικών κρίσεων και κινδύνων.
Αυτό ακριβώς έγινε μετά την αποκάλυψη της Φράξιας και των μεγάλων καταστροφών που είχε κατορθώσει να μας προκαλέσει. Δηλαδή επέλεξα νέα Κ.Ε. και τα συναφή όργανα (Γ.Γ., Ε.Ε., Διαρκείς Επιτροπές). Αυτά ήσαν τα όργανα που διέθετα ώστε να εξασφαλίσω την έξοδο από την κρίση και αυτά εξακολουθώ να διαθέτω έως ότου οδηγηθούμε σε Συνδιάσκεψη από την οποία θα εκλεγεί η νέα ηγεσία.
Όπως καλά γνωρίζετε, οι προτάσεις αυτές έγιναν αποδεκτές και λειτούργησαν θετικά έως σήμερα. Αυτοί οι μηχανισμοί κορυφής είναι απαραίτητοι για να διαμορφώνουν την Πολιτική του ΚΑΠ, να την διαχέουν στις οργανώσεις και να την επικυρώνουν από αυτές, να την κάνουν πράξη.
Επομένως τα ερωτήματα που θέτω είναι:
Πρώτον: Υπάρχει Πολιτική;
Δεύτερον: Λειτούργησαν τα θεσμικά όργανα;
Η απάντησή μου είναι ότι υπάρχει κατά τη γνώμη μου Πολιτική αλλά τα όργανα δεν λειτούργησαν στον βαθμό που έπρεπε.
Η ογκώδης Κ.Ε. από όργανο που σπρώχνει προς τα εμπρός έγινε ανασχετικός παράγων. Διαπίστωσα εγώ ο ίδιος ομαδοποιήσεις και τους προειδοποίησα. Οι λόγοι δεν ήταν πολιτικοί, ήταν προσωπικοί.
Αποφάσισα λοιπόν να δημιουργήσω μια νέα λιγότερο ογκώδη και πιο ευέλικτη Κ.Ε. από στελέχη που πιστεύω ότι συνέβαλαν θετικά στην πορεία του ΚΑΠ, γεγονός που με ανάγκασε να θέσω εκτός της Κ.Ε. άλλους, για να επιτύχω τον μικρότερο αριθμό που επεδίωκα, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι τους κρίνω ανάξιους για μέλη του ΚΑΠ.
Ανάμεσα σ’ αυτούς ήταν και η περίπτωση Ανδρέα Τσιφτσιάν, ικανότατου κατά τα άλλα, που όμως τον τελευταίο καιρό είδα να παρεκτρέπεται δίνοντας για ανάρτηση στην ιστοσελίδα του ΚΑΠ κείμενα που κατά τη γνώμη μου δεν συνάδουν με το ήθος του μέλους του ΚΑΠ, πράγμα για μένα απαράδεκτο.
Το γεγονός αυτό πυροδότησε μια σειρά από αντιδράσεις, οι οποίες υπερέβησαν κάθε μέτρο (με αποκορύφωμα την απόφαση κάποιων να προχωρήσουν σε κάλεσμα Διασπιθικής, χωρίς να έχουν καμμιά αρμοδιότητα να το κάνουν, αφού πρόκειται για ενέργεια ηγετικού οργάνου) και οδήγησαν τους 17 που υπέγραψαν το γνωστό Ψήφισμα σε μια στάση καθαρής απαξίωσης του προσώπου και του ρόλου μου.
Απέναντι σ’ αυτό είχα δύο επιλογές: Ή να παραιτηθώ και να παραδώσω την ηγεσία του Κινήματος στους 17 ή να θεωρήσω ότι η πράξη τους αυτή τους τοποθετούσε εκτός του Κινήματος. Έκανα το δεύτερο.
Αυτή είναι όλη η ιστορία και όποιος διαφωνεί με αυτές τις πρωτοβουλίες μου δεν έχει παρά να πει καθαρά αν εγκρίνει ή όχι τη δική μου παρουσία και τις ενέργειες που κάνω εκπληρώνοντας όπως είπα τον θεσμικό μου ρόλο του Ιδρυτή. (* βλ. σχετικό κείμενο του Καθηγητή κ. Γ. Κασιμάτη, που επισυνάπτω). Σας είχα προτείνει και το δεχθήκατε, να μπούμε σε μια κατάσταση εκτάκτου ανάγκης έως ότου οι συνθήκες επιτρέψουν την εκλογή νέας ηγεσίας από τη βάση. Εάν δεν με θέλετε, πείτε το καθαρά, όπως ο κ. Σταύρος Φώσκολος (μέλος της Σπίθας Αίγινας), του οποίου το σχετικό κείμενο επίσης επισυνάπτω. **). Εάν όμως με εμπιστεύεστε ακόμα, οφείλετε να δεχθήτε τις τελευταίες επιλογές μου με τη δημιουργία νέας Κ.Ε. και νέων επιτροπών που είναι δική μου απόφαση και δεν έχει σχέση με όσα λέγονται για παρεμβάσεις τρίτων.
Τα γράφω αυτά με θλίψη, διότι με το επεισόδιο αυτό διαγράφετε μια μεγάλη πολιτική πρωτοβουλία όπως είναι η σχετική με τον εθνικό πλούτο.
Στην υπηρεσία αυτής της Πολιτικής θα έπρεπε να αφιερωθείτε 100% αντί να αμφισβητείτε την δημοκρατικότητα των ενεργειών μου.
Αθήνα, 30.12.2012,
Μίκης Θεοδωράκης
_________________________________________________________________
Διάβασα την απόφαση του Ιδρυτή του Κινήματος Ανεξάρτητων Πολιτών «Σπίθα» Μίκη Θεοδωράκη και αισθάνθηκα, όπως είναι φυσικό, ιδιαίτερη θλίψη. Είμαι σε θέση να γνωρίζω ότι πολύ μεγαλύτερη και βαθύτερη θλίψη αισθάνθηκε ο Ιδρυτής του Κινήματος, ο οποίος συνέλαβε την ιδέα και είχε την πρωτοβουλία να προσφέρει, στο λυκόφως της ζωής του, άλλη μια φορά την ίδια του την ύπαρξη στην Πατρίδα μας, σε μια από τις πιο δύσκολες στιγμές της ιστορίας της.
Δε γνωρίζω το ιστορικό του προβλήματος που ώθησε τον Μίκη Θεοδωράκη στην απόφασή του. Αλλά και αν το γνώριζα, δεν θα μπορούσα να εκφράσω οποιαδήποτε κρίση, γιατί δεν ανήκω στα όργανα του Κινήματος. Αισθάνομαι, όμως, την υποχρέωση να διατυπώσω τη γνώμη μου για το ρόλο του Ιδρυτή του Κινήματος και κάθε οργανωμένης ένωσης πρόσωπων ή ιδρύματος σε μια πολιτική κοινωνία.
Ο Μίκης Θεοδωράκης, κινούμενος από τα υψηλότερα κίνητρα που μπορεί να έχει η δράση του ανθρώπου, το καλό της πολιτικής κοινωνίας στην οποία ανήκει και η οποία λέγεται πατρίδα, συνέλαβε την ιδέα και είχε την πρωτοβουλία να ιδρύσει το Κίνημα Ανεξάρτητων Πολιτών για το καλό της Ελλάδας. Εξαρχής και μέχρι σήμερα παρέμεινε, ως Ιδρυτής του Κινήματος, ενεργός στην προώθηση της οργάνωσής του, της λειτουργίας του και της δράσης του και παρενέβη πάντοτε σε πολύ δύσκολες στιγμές του. Γι’ αυτό, ας μου επιτραπεί να διατυπώσω την ακόλουθη θέση:
Όσο ζει ο Ιδρυτής του Κινήματος -και κάθε κοινωνικής οργάνωσης- και παραμένει ενεργός με τη θέλησή του, αποτελεί την ύπατη αρχή της Οργάνωσης και, αναλαμβάνοντας και έχοντας προσωπικά την ευθύνη, μπορεί να παρεμβαίνει, όταν κρίνει ότι απαιτείται για την εκπλήρωση της αποστολής της η παρέμβαση του. Δεν είναι τυχαίο ότι το δίκαιο αναγνωρίζει πάντοτε το δικαίωμα στον ιδρυτή ενός ιδρύματος ή στους ιδρυτές μιας ένωσης να καταρτίζουν με την ιδρυτική τους πράξη τον καταστατικό τους χάρτη και να ορίζουν τα όργανα. Κάθε άλλη άποψη θα αποτελούσε ασέβεια απέναντι σε υψηλές κοινωφελείς πρωτοβουλίες και θα έβλαπτε το κοινωνικό συμφέρον. Πάντοτε, όμως, θα πρέπει να παραμένει για την εσχάτη ή για κάθε νέα λύση ανοιχτός και ελεύθερος ο διάλογος, ως ουσιαστικό μέσο εφαρμογής της ύπατης αρχής κάθε ανθρώπινης κοινωνίας, της δημοκρατικής αρχής. Και αυτό το πιστεύει και το τηρεί πάντοτε ο Μίκης Θεοδωράκης, γιατί έχει δώσει όλη του τη ζωή για τη Δημοκρατία.
Γιώργος Κασιμάτης
_________________________________________________________________
**
Αγαπημένε Μίκη,
διαβάζοντας την επιστολή σας προς την Κ.Ε. πίστεψα τελικά αυτό που με τίποτα δεν ήθελα να πιστέψω. Πίστευα, μάλλον ήθελα να πιστεύω, πως όλα αυτά τα ρεζιλίκια και οι σταλινικές διαθέσεις του διορισμένου από σας Γραμματέα, γίνονταν εν αγνοία σας. Για άλλη μια φορά με θεωρώ εντελώς αφελή. Μετά λοιπόν την επιστολή σας, πιστεύω πως όλα γίνονται βάση δικού σας σχεδίου, δεν μπορώ να δεχθώ πως παρασύρεστε, εσείς, ο Μίκης Θεοδωράκης από τον εκάστοτε δορυφόρο. Για τούτο λοιπόν, ναι, είμαι απέναντί και ενάντιά σας στη νέα εποχή της Σπίθας που σεις δημιουργήσατε. Μένω πιστός στην Ιδρυτική Διακήρυξη και πιστεύω στις εξασθενημένες και απατημένες Σπίθες. Το πρέπον είναι να αποδεχθείτε την πρόταση για συνδιάσκεψη ή ακόμη καλύτερα, για έκτακτο Συνεδρίου, αν θέλετε να περισώσετε κάτι από τη μαγεία της πρώτης εποχής της Σπίθας.
με πίκρα
ΦΩΣΚΟΛΟΣ ΣΤΑΥΡΟΣ
(Σπίθα Αίγινας)
